woensdag 12 oktober 2011

Vroeg in de ochtend(mist)...

Vroeger toen ik nog bij mijn moeder woonde, was het altijd gebruikelijk dat ik in het weekend lekker lang in mijn bed bleef liggen. Uitslapen was toen bijna een hobbie van me geworden. Sinds ik samenwoon en de reisafstand naar me werk langer is geworden, moest ik wel verplicht vroeg eruit, maar op een gegeven moment wen je er snel aan. Toen ik in 2009 mijn allereerste spiegelreflexcamera heb gekocht, en me eigen echt serieus met digitale fotografie bezig ben gaan houden, kwam ik er al snel achter dat je 's morgens vroeg het mooiste licht hebt, en dat je ook meer kans maakt om vogels en/of zoogdieren te fotograferen. Ook maak je de mooiste landschap opnames met als foto onderwerp; de zonsopkomst. Het liefst hoop je natuurlijk elke keer, als je zo vroeg op pad gaat, dat je bijzonder fraaie gekleurde lucht tegenkomt, met daarbij laag hangende mist.
24 September was het dan ook zovèr. Het was de periode waar we al héél de zomer op hadden gewacht. Mooi zonnig weer met rond de 23¤C. De weersvoorspellingen, de avond daarvoor nog even in de gaten gehouden.....jawel 's morgens vroeg kans op nevel. Ik besluit zaterdagochtend vroeg naar de polders te rijden, om daar de laag hangende mist optimaal te kunnen vastleggen. Daar aangekomen zag het er precies zo uit als dat ik hoopte. De vraag was nu alleen...een goed standpunt vinden voor een mooie compositie. Ik hoopte daarom wat koeien tegen te komen, die als een schim in de dichte mist stonden, maar die zag ik dus niet. Na wat rond te hebben gereden, kom ik een kudde schapen tegen. Als achtergrond zie je een gedeelte van Rotterdam (inclusief het hoogste gebouw van R'dam NN).














Na een stukje verder gereden te hebben, viel mijn oog hier op..








Eigenlijk is alles in deze weersomstandigheden mooi. Zo wilde ik ook nog steeds een tegenlicht opname maken met een dier als object. Ik rijd op een dijkje en zie een Blauwe Reiger zitten. Ik rijd er zachtjes naartoe en maak snel deze foto.










Ik kreeg de schaap er nog gratis bij.
Toen ik iets dichterbij wilde komen vloog de Reiger steeds weg. Ik had het beeld al in mijn hoofd zitten. De Reiger in vol tegenlicht met de mist en opkomende zon als achtergrond. Helaas lukte het me maar niet om hem dichterbij te krijgen, omdat die steeds weer een stukje verder weg ging zitten. Toch nog van een behoorlijke afstand geprobeerd, en deze foto kwam er toen uit me camera rollen.










Ik rijd dan weer dezelfde weg terug, als de mist dan zachtjes begint weg te trekken door de steeds inmiddels opkomende zon. Ik zie dan langs de kant nog een Blauwe Reiger zitten, die duidelijk trek heeft in een hapje.






Deze kon ik dus wel heel dicht naderen, alleen had ik nu de zon in mijn rug. Na een paar minuten houdt deze Reiger het ook voor gezien en vliegt in de nog hangende mist weg.








Ook ik hield het hierna voor gezien, en ging nog even naar mijn vaste plekkie hier in de buurt. Daar kwam ik deze Ooievaar tegen.











Even een korte wandeling gemaakt op het Landgoed. Om te kijken of daar nog wat bijzonders te zien was. Helaas geen IJsvogel, maar wel aantal jonge Fazanten heel erg fraai kunnen platen, net als een zingend Roodborstje. Die opnames kunnen jullie in een ander volgend blog zien.


Zondag 2 Oktober, ik was inmiddels alweer behoorlijk opgeknapt van het griepvirus. De avond daarvoor voorspelde ze wéér in de ochtend (dichte) nevel. Voor mij wéér reden genoeg om wat sfeer plaatjes te schieten. Deze keer kies ik voor Lentevreugd, Wassenaar. Aangezien daar Konikpaarden en Schotse Hooglanders vrij rondlopen, had ik al aantal beelden in mijn hoofd zitten.
Ik kom 's ochtends vroeg aan. Mist was er zeker...zeg maar gerust dichte mist. Dit is wat ik te zien krijg als ik het natuurgebied binnenloop..












Mijn missie was...de Konikpaarden of Schotse Hooglanders zoeken en vastleggen. Halverwege richting de eerste plas zie ik een teken van leven!!!! Ditmaal de Konikpaarden, in dichte mist.










De zon probeert dan ook langzaam door de dichte mist heen te komen, waarbij het een nog mooier sfeertje oplevert.







Langzaam aan verschijnen er steeds meer Konikpaarden in de mist, en tot mijn grootste verbazing kwam er zelfs nog een veulen tevoorschijn. Ja als het veulentje dan nog gaat zogen bij moeder Konikpaard, levert dat helemaal mooie beelden op.








Hier het liefkozen van de ouders, terwijl veulen rustig door drinkt.
















Na deze opnames gemaakt te hebben, hoefde ik eigenlijk de Schotse Hooglanders niet meer te zoeken, want ik wil nog graag naar de grotere plas achterin het gebied, waarbij ik in Maart van dit jaar zo mooi de jonge Knobbelzwanen heb kunnen vastleggen in ochtendlicht en mist.....zie hier.
De natuur is natuurlijk niet zo voorspelbaar als dat het soms lijkt. Ik blijf hopen.
Eénmaal aangekomen bij de grote plas ga ik rustig aan de waterkant zitten. Ik richt mijn lens naar de plas, maar van de plas is nog geen sprake. Enige wat ik te zien krijg is dichte nevel, met in de verte een dobberende Meerkoet.
 Het is nu maar geduldig wachten totdat de mist wat wegtrekt, en dat er iets leuks voor mijn lens verschijnt. Zo nu en dan zie ik nog een andere watervogel rustig zwemmen in het stille water.






Helaas nog geen zwanen te zien. Achter mij zie ik wel dat de zon moeite heeft om door de bomen en mist te breken.




Het zicht over de plas wordt steeds duidelijker, en de eerste paar Grauwe Ganzen vliegen ook richting de plas.






Ik kan nu zelfs naar de overkant kijken, als ook de Ganzen hier een tussenstop houden.










Als ik dan links aan de overkant van de plas kijk, zie ik 2 Knobbelzwanen zwemmen. Shitttt dacht ik.....dus ze zitten er wel. Ze zaten gewoon te ver weg voor een foto. Als bewijs had ik er beter wel ééntje kunnen maken. Voospelbaar was het dus wel dat ze er zaten, alleen de plek waar ze zitten, dat is altijd onvoorspelbaar. Toch vliegen er nog wel 2 Strandlopers over. Dankzij René van Rossum weet ik nu dat het Witgatten zijn. Toch ben ik wel tevreden over deze foto.












Helaas deze keer geen Knobbelzwanen in ochtendmist en stil water, maar wel de Konikpaarden en deze Witgatten mooi kunnen vastleggen. Het is in ieder geval een hele mooie plek om rustig op je gemak te wachten wat er allemaal voorbij kan komen. Ook had ik nog een Grote Zilverreiger in vlucht gezien, maar de afstand was te groot om die ook hier te laten zien.
Op de terugweg ben ik nog even naar achteren gelopen, en hoorde daar zomaar het geluid van een groepje Staartmezen. Toen ik éénmaal dichterbij kwam, zat er zelfs nog een Witkoppige Staartmees bij. Ook die opnames laat ik in een ander blog zien.


Om dit lange blog af te sluiten, wil ik jullie alleen nog deze HDR opname laten zien. Gemaakt in de Polder "Schieveen"














Iedereen weer heel erg bedankt voor zijn/haar reactie op mijn vorige blog:

Bronsttijd Damherten in AWD


En voor sommige bloggers die ook het griepvirus te pakken hebben....BETERSCHAP!!

Groeten,
Remco

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...