Ik loop mijn standaard rondje en zie op verschillende plekken al de sneeuwklokjes en de crocusjes tevoorschijn. Als ik dan vanaf het vogelkijkscherm terugloop zie ik een groepjes wilde eenden op een stukje grasveld tussen de bloeiende crocussen foerageren. Als ik dichterbij kom word het me duidelijk dat er een bijzondere eend tussen zit...de Mandarijneend!!!!
Tijdens de strenge vorst heb ik bij de plas in dit gebied ook een Mandarijneend gezien. Toen waren het 2 mannetjes en 1 vrouwtje Mandarijneend. Ik had op dat moment mijn camera niet bij me en het was nog eens zwaar grijs weer.
Nu totaal onverwacht kom ik dus weer zo'n kleurrijke eend tegen.
Van oorsprong is de Mandarijneend een aziatische vogel die zijn nest maakt in verlaten spechtennesten op grote hoogte. Mandarijneenden worden al enige honderden jaren gehouden als sierwatervogel. Doordat tamme vogels zijn ontsnapt of losgelaten en de vogel ook in Nederland is gaan broeden, is de mandarijneend tegenwoordig ook in het wild te zien.
Ik probeer dichterbij de eenden te komen, maar ik merk al gauw dat ze redelijk schuw en alert zijn. Ik besluit naar de overkant te lopen, en halverwege bij de slootkant te gaan zitten, zodat ze aan me kunnen wennen. Langzaam probeer ik onopvallend dichterbij te komen. Als de eenden éénmaal aan mijn aanwezigheid gewend zijn en ik me op redelijke afstand bevind, kan ik beginnen met afdrukken en geduldig afwachten. Een mooiere plek kon ik me niet wensen, zo tussen de bloeiende crocussen.
mijn aandacht gaat natuurlijk alleen maar uit naar de kleurrijke Mandarijneend.
Alle eenden waren bezig om iets eetbaars te zoeken, zo vond deze Mandarijneend (ME) een eikeltje met dop.
Hij probeerde het weg te krijgen maar kwam er toch wel gauw achter dat het iets te hard was.
Als je langdurig zo'n ME observeert, krijg je ook aparte poses voor je lens zoals deze "de uitrekpose".
Tussen de crocussen en de sneeuwklokjes krijg je toch echt wel het lentegevoel, maar als je de volgende opnames bekijk, krijg je toch meer een herfstgevoel.
Het word me dan ook duidelijk dat deze ME geen ring om zijn poot draagt. Hij bleef wel constant op zijn hoede als hij denkt een Buizerd boven hem te zien vliegen. De hele groep eenden vertrouwt het toch niet en gaan het water in.
Zo heb ik dan toch ook nog opnames van deze siereend in het water.
Zo zie je maar, als je zonder enige doel op pad gaat is de verrassing des te groter als je een bijzondere vogel/dier tegenkom.
Ik twijfelde eerst om een geheel blog te wijden aan 1 (vogel)soort, maar omdat dit zo'n prachtige eendensoort is en ik behoorlijk blij was met het maken van deze serie, heb ik toch maar gekozen voor dit blog.
Als je nog meer foto's wilt zien van de hele reeks die ik gemaakt heb van deze Mandarijneend, kan je een kijkje nemen in mijn gallery (bovenaan dit blog)
