Eerst ga ik nog even alleen 's morgens naar de boshut. Het licht is niet optimaal dus moet al snel mijn ISO verhogen. Eénmaal aangekomen in de hut is dit het eerste vogeltje wat op een tak gaat zitten. Het is een juveniel Roodborstje.
Ook zag ik in mijn ooghoek wat wegflitsen. Al gauw blijkt het te gaan om een piepklein Woelmuisje.
Ik kon deze snelle rakker nog net door de takken heen vastleggen.
Niet veel later komen de gebruikelijke tuinvogels ook een kijkje nemen voor de hut.
Deze Koolmees had een soort gezwel aan de rechterkant. Ik bespaar jullie die foto dan ook maar. Via deze kant zie je er gelukkig niet zoveel van.
Ook deze man Vink was nieuwsgierig genoeg om even langs te komen.
Gelukkig kwamen er ook een aantal Boomklevers een kijkje nemen of er nog iets eetbaars lag. De Boomklever is toch wel één van mijn favoriete tuinvogel, maar wat zijn ze moeilijk te fotograferen. Zo bewegelijk, zitten geen minuut stil. Toch zijn er een aantal gelukt in mijn ogen.
Meer vogels als hierboven heb ik eigenlijk niet voor me lens gehad. Ik hoopte natuurlijk op de Kuifmees, Goudvink, Appelvink, maar die lieten zich niet zien die ochtend.
Wel zag ik steeds méér woelmuizen voorbij schieten. Op een gegeven moment zag ik 3 volwassen woelmuizen en dat piepkleine woelmuisje. Vlak voor de hut zag ik weer dat kleine woelmuisje. Hier had hij een pinda te pakken.
Constant zag ik de 2 volwassene Woelmuizen heel snel heen en weer rennen. Mijn missie was om die er scherp op te krijgen, maar wat ik over de Boomklever zei over bewegelijk, is bij deze Woelmuizen nog 2x zo erger. Dus totaal gefocust toch geprobeerd om deze knaagdieren zo redelijk mogelijk vast te leggen. Met dit als resultaat.
Tot zover mijn ochtendje in de Hoge Veluwe.
Nog dezelfde dag heb ik met mijn vriendin afgesproken om een keer naar de Wildbaan te gaan om Edelherten te spotten. Ik zelf ben er ook nog nooit geweest, maar had er al zoveel over gelezen en gehoord, dus vond ik het ook wel eens tijd om daar heen te gaan.
We komen rond 16.15 uur aan bij de Wildbaan. Het is zo te herkennen, want je gaat gewoon opzoek naar geparkeerde auto's langs de verharde weg. Ik parkeer mijn auto netjes. Nouja netjes.....eigenlijk te asociaal breed dat er eigenlijk nog een auto tussen mij in kan staan. Later heb ik hem wel netjes geparkeerd, nadat een andere fotograaf mij vriendelijk had gevraagd: of ik wat op kon schuiven met me auto zodat hij er tussen kon. Ja daar zitten we dan in de auto. Wachten op wat er komen gaat. Ik wist wel dat ze gevoerd werden, maar om hoelaat? Ik hoopte 16.30 uur, maar dat werd 17.00 uur.
Zo gaat het er in het begin aan toe.
Nadat deze man verlost was van zijn appels, was het een kwestie van wachten...en wachten...en nog eens wachten.
Tijdens het wachten zag ik wat vliegen net boven de hei, ja dan kan ik het niet laten om er een foto van te maken, dan maak het ook niet uit hoever het is. Ik hoop dat je hem kunt zien. Ik zou niet links of rechts kijken. ;-)
Rond half 7 komen er langzaam achterin het bos een paar Hinden uit de dekking. Eerst wil ik jullie nog het uitzicht laten zien wat we hadden vanaf het 2de veld. Gemaakt met de geleende groothoeklens van een collega op 17mm.
Heel voorzichtig en alert komen ze langzaam dichterbij.
Het opvallende was dat de hele horde aan fotografen muisstil waren. Iedereen genoot van dit mooie moment waar iedereen op heeft zitten wachten. Het is een behoorlijke grote groep Hinden.
Eigenlijk kon ik het haast niet geloven dat ze echt op de plek zouden komen waar de appels gestrooid werden omdat dat relatief gezien best wel dichtbij was, aangezien het hier wel gaat om wilde Edelherten. Uiteindelijk kwamen ze toch in het gebied waar gestrooid werd, opzoek naar voedsel, in dit geval appels :p.
Dit is echt wel prachtig om te zien, zo tussen het mooie bloeiende hei. Zelfs me vriendin die geniet hiervan. ;-)
Als er dan op een gegeven moment een auto voorbij rijdt over de Wildbaan, dan schieten ze er ineens met zijn allen vandoor, richting het 1ste veld.
Voor ons reden genoeg om richting ons huisje te gaan, want we hadden behoorlijke dorst en honger gekregen na 3 uur op de wildbaan te hebben gestaan.
We konden het toch niet laten om nog even snel wat landschap opnames te maken met de geleende groothoeklens.
Hier even me vriendin gebruikt als fotomodel op locatie.
En zo gingen we uiteindelijk om 19.00 uur alsnog richting ons vakantiehuisje.
Dit was (niet in het kort) mijn dag in de Hoge Veluwe, waarbij ik en mijn vriendin het erg mooi vonden van wat we gezien hebben op de Wildbaan. Dat je op de Wildbaan mooie foto's kan maken dat is één ding wat zeker is!!! Dit ga ik zeker nog een keer overdoen, maar dan tijdens de Bronst. Ik weet dat er al een datum vast staat om met medebloggers hier naartoe te gaan. Ik weet alleen niet of ik daar zelf ook bij ben, aangezien ik ook al wat heb afgesproken met Peter. Ik houd jullie wel op de hoogte. ;-)
In mijn volgende blog laat ik een reeks vogels en andere dieren zien die ik rondom ons vakantiehuisje gespot heb. Hier alvast de cliffhanger.
Iedereen hartelijk dank voor zijn/haar reactie op mijn vorige blog:
De ijsvogel (Alcedo atthis)
Groeten,
Remco
